در گفتگوهای متداول و معمول تعبیری به کار می‌رود که گمان می‌کنم کمتر به ابعاد درخشان آن توجه کرده باشیم: «دلم روشنه»

وقتی با کسی درباره آینده حرف می‌زنی و اینکه چه رخ خواهد داد، پاسخ می‌دهد: «دلم روشنه»

«دلم روشن است» یعنی نوری و نیرویی در دل من است که نمی‌گذارد فردا را بی‌خورشید ببینم. خوش به حال آنان که دل‌شان روشن است. و کاش رسم و راه پیوند زدن دل‌های خاموش را به دل‌های روشن می‌دانستیم. و هنگامه‌های خاموشی و بی‌نوری می‌توانستیم دل بی‌پنجره خود را به هزار پنجره‌ی روشن پیوند بزنیم.