همسایه‌ی جنون

عاقل به کار دنیا بسیار لااُبالی است

همسایه‌ی جنون است عقلی که کامل افتد

کلیم کاشانی

زندگی بر گردن افتاده است یاران چاره چیست

چند روزی هر چه باداباد باید زیستن

بیدل دهلوی

چه می‌گویند؟ می‌‌گویند عقل پخته خیلی شبیه دیوانگی است. خیلی «هر چه بادا باد» و لاأبالی‌وار به زندگی می‌نگرد. عقل، در اوایل خیلی با جنون فاصله دارد. هر چه عقل‌تر شود، فاصله‌ای کمتری با جنون پیدا می‌کند. شاید مثل مولانا که می‌گفت: «اوست دیوانه که دیوانه نشد»

انگار زندگی را بدون چاشنیِ دیوانگی نمی‌شود تاب آورد. نیچه می‌گفت:

«هر روز بیشتر به این واقعیت پی می‌برم که زندگی را نمی‌توان تحمل کرد مگر دیوانگی چاشنی آن باشد.»(از نامه نیچه به پیتر گاست به نقل از: واپسین شطحیات، ترجمه حامد فولادوند)