پرسیدم دوست داری بر سنگ مزارت چه بنویسند؟
گفت این دو بیت را:
وفدتُ علی الکریمِ بغیر زادٍ
مِنَ الحسناتِ والقلبِ السلیمِ
و حملُ الزّادِ أقبحُ کلِّ شیءٍ
اذا کان الوفودُ علی الکریم
یعنی:
«بدون اندوخته‌ای برحضرت کریم وارد می‌شوم. بدون هیچ کار نیکو و پسندیده‌ای و بدون دلی سالم. البته برداشتن زاد و توشه زشت‌ترین چیز است اگر انسان میهمان فرد بزرگواری بشود.»
--
صحبت درباره نسبت روزه‌داری و تنگ‌حوصله‌گی بود که گفت:
«وقتی روزه‌م خیلی از عصبانی شدن خجالت می‌کشم. احساس می‌کنم بچه‌م به ریش خودم و تقوام میخنده.»