تصاویر فضایی کهکشان‌ها که با دوربین‌های ابرحرفه‌ای تهیه می‌شوند دلی از من نمی بَرد. آسمان تماماً ابری هم. تنها ابرپاره‌های بازیگوش و بی‌قرار که صفحه‌ی آسمان را به خط مورب می‌نگارند تماشایی‌اند. تنها ماه، در آینه‌ی همین چشم‌های غیرمسلح که گواه شبانه‌ی هزار حرف نگفته و فروخورده است و به گفته سهراب «بالای سر تنهایی است» و پرستار تنهایی‌های ما. تنها ستارگان شب، در آینه‌ی همین چشم‌های غیرمسلح که پاسبان خاطرات عاشقانی‌اند که دیگر بین ما نیستند. تنها طلوع خورشید از مفصل دریای صبحدمان. آنجا که گویی این گوی آتشین از دل آبیِ دریا بالا می‌آید. تازه و رعنا.