بشارت زوال

✍️ شیما محمدیان

به نظرم زوال هر موجودی در جهان شایسته‌ی غمگین شدن نیست، چرا که اَشکال عاریتی و تصنعی که به هریک از موجودات داده میشه، انسان، حیوان، گیاه، جماد؛ به حقیقت خودش برمیگرده، و این بازگشت به سوی وحدت، یگانگی، حضور و آگاهی  درخور شادیست نه غم.

پس شاید مرگ زیباترین و بشارت‌بخش‌ترین عدالت موجود در جهان باشه،

چنانکه شکوفه‌های گیلاس به زیباترین شکل به آن می‌خندند...

➖➖➖➖➖

[ظاهرا نوشته خودت است. چون برایش گوینده‌ای ذکر نکرده بودی. می‌گفتی که خاک، مادر ماست و مُردن، نوعی بازگشت به آغوش مادر. تعبیرت چه روشن بود. می‌گفتی در خاک آرمیدن همان و اتصال با نهاد هستی همان.

آری آدم‌ها چنان می‌میرند که زیسته‌اند. چنان مُردی که زیسته بودی.]