کلمات خدا

در دو جای قرآن آمده است که کلمات خدا بی‌انتها هستند. همه‌ی درختان اگر مداد شوند و همه‌ی دریاها مرکّب، هنوز از شمارش کلمات خدا عاجزند. 

 وَ لَوْ أَنَّ ما فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ ما نَفِدَتْ کَلِماتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ(لقمان:۲۷)

قُلْ لَوْ کَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِکَلِمَاتِ رَبِّی لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ کَلِمَاتُ رَبِّی وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَدًا (کهف:۱۰۹)

کلمات خدا، بی‌شمارند. کلمه تنها مسیح نیست. کلمات تنها در کتاب‌های مقدس نیستند. کلمات خدا بی‌کرانند. خوشا کسی که دل به بی‌کرانی کلمات خدا بسته است. می‌تپد و می‌رود و هر بار کاشفِ سخن و سوره‌ای تازه می‌شود. هستی را می‌توانی ماده ببینی. می‌توانی ابزار ببینی. اما تنها وقتی مؤمن و خداکیشی که هستی را سرتاسر کلمه ببینی. لبالب از سخن، ایما، اشاره، شعر، آیه... 

شاید مهمترین رسالت کتاب‌های مقدس و نداهای ایمان‌پرور انبیا، پروردن و تربیتِ چنین نگرشی به وجود است. جهان، خانه‌ی کلمات است. کلماتِ خدا...