نام حقیقی

آن روز که بوی خاک، آغشته به باران شد

چشم‌های هفت‌سالگی‌ام را برداشتم

و کوچه به کوچه 

نام کوچک تو را از بنفشه‌ها پرسیدم

نامِ کوچکِ تو بوی بنفشه می‌داد

و مثل قصه‌ها‌ی باران

از دست‌های ناشیِ من

لیز می‌خورد

نامِ کوچک تو  قرار نمی‌گرفت

و به قرارش با باد

وفادار بود

هفتاد سال بعد

همچنان به نامِ کوچک تو فکر می‌کنم

به دست‌های ناشیِ هفت‌سالگی

و قراری که باد

نادیده گرفت

از من که گذشته است، اما تو

دست‌هایت را به مکاشفه‌ی باران ببر

و نام حقیقی خود را

پیدا کن

نامِ حقیقی تو

در دستانِ باران است

(صدیق قطبی، ۱۲ بهمن ۱۳۹۶)