عقل آبی

مقالات و یادداشت‌های صدیق قطبی

عقل آبی

مقالات و یادداشت‌های صدیق قطبی

زندگی معنوی، زندگی مادّی

«- دلبسته‌ی چیستی آخر، تو ای بیگانه‌ی غریب؟

- ابرها...ابرهایی که می‌گذرند، آن بالا، آن بالا... ابرهای جادویی.»

(شارل بودلر)


از نگاه کریستین بوبن، زندگی معنوی همان زندگی معمولی و مادّی است که با آرامش، مراقبت و کمال انجام پذیرد. همان زندگیِ عادی اگر که بتوانی رها از خواب‌آلودگی به پرستاری از سرمایه‌ی رونده‌ی لحظه‌ها مشغول باشی. با آرامش و محبت، از همه چیز پرستاری ‌کنی و بدانی که هر اتفاق کوچک، معمولی و خُردی که با آرامش و محبت تو تلاقی پیدا کند، معنوی و متعالی خواهد شد.


زندگی معنوی، کم و بیش، انجام همان کارهای عادی و مادّی است اما با توجّهی ژرف، آرامشی اصیل و محبتی خالص. بافتن، بنا کردن و زراعت کردن، اما با عشق و کمالی از این دست که جبران خلیل جبران می‌گفت:


«و اکنون با تو بگویم که کار با عشق چیست؟

کار با عشق آنست که پارچه‌ای را با تار و پود قلب خویش ببافی

بدین امید که معشوق تو آن را بر تن خواهد کرد.

کار با عشق آن است که خانه‌ای را با خشت محبت بنا کنی

بدین امید که محبوب تو در آن زندگی خواهد کرد.

کار با عشق آنست که دانه‌ای را با لطف و مهربانی بکاری

و حاصل آن را با لذت درو کنی

چنانکه گویی معشوق تو آنرا تناول خواهد کرد.

و بالاخره کار با عشق آنستکه هر چیز را با نَفَس خویش جان دهی

و بدانی که تمام پاکان و قدیسان عالم در کار تو می‌نگرند.»(پیامبر، جبران خلیل جبران، ترجمه‌ی مهدی الهی قمشه‌ای)


از منظر کریستین بوبن، آنگاه که نانوا با مراقبت و عشق و حضور، در کارِ طبخِ نان است، مشغولیتی معنوی دارد:


«شاید زندگی معنوی چیزی جز زندگی مادی نیست که با مراقبت، آرامش و کمال انجام می‌پذیرد: آنگاه که نانوا کار طبخ نان را در کمال دقت انجام می‌دهد، خدا در نانوایی حضور دارد.»(نور جهان، ‌‌‌کریستین بوبن، ترجمه‌ی پیروز سیار)


«خدا یک فکر و عقیده نیست... مراقبت از زندگی معمولی است- آرامش قلبی ژرف‌اندیش است.»(قاتلی به پاکی برف، ‌‌‌کریستین بوبن، ترجمه فرزانه مهری)


«هنگامی که ترز داویلا برای خواهران روحانی خود غذا تهیه می‌کرد، مراقب پخت خوب غذا بود و هم‌زمان افکار حیرت‌آوری در مورد خداوند به ذهنش خطور می‌کرد. در این حالت، آن هنر زندگی را به اجرا در می‌آورد که بس والاست: لذّت‌بُردن از آنچه ابدی است هنگام مراقبت از آنچه فانی است.»(شش اثر، کریستین بوبن، ترجمه‌ی مهتاب بلوکی)


معنویت چنان که بوبن می‌گوید تجربه‌ی ابدیت در مراقبت از امور فانی است و  بیش از آنکه انجام کارهای متفاوت باشد، انجام دادنِ متفاوتِ کارهاست.