آنقدر هم که سنجاب‌ها ولوله می‌کنند
و قناری‌ها شیرین‌زبانی
زندگی،
فریبا نیست
آنقدر هم که باد در گوش شکوفه‌ها مویه می‌کند
و صبح در خنده‌‌ی گل‌ها اشک می‌پاشد
پیشانی مرگ،
پُرگِره نیست
گاهی
چون ملایمت بخاری که از سماور سر می‌رود
یا عبور ساکت دودی از سقف کلبه‌‌ای چوبی
بی‌تشویش و هیاهو
راه خود را می‌روند...
مرگ و
زندگی.