بی‌آرزوترین هم که باشی
در زمزمه‌های روشن صبح
آمرزیده خواهی شد.
سپیده که سر بزند
شکفتن دلیر غنچه‌ها
در چشمهای زندگی، برق خواهد انداخت
و سپیدارهای فاش
در آمرزش سحر
خواهند آرمید.
سپیده که سر بزند
اصرارِ گنجشک‌ها
انزوای مرگ را
بشارت خواهد داد.
تغزل باران به وقت صبح
آغاز فاتحانه‌ی شعر است
و پیراهن چاک‌دار گل‌ها
انتهای مخمصه‌ی شب
شب‌بوها می‌دانند
شب نیز رفتنی است
29 آذر 95- صدیق قطبی