نمی‌دانستم پاییز اینهمه‌ زود از راه می‌رسد.

این را درخت با برگی گفت که رقص‌کنان راهی زمین بود.

برگ پاسخ داد: بهار بازخواهم گشت.

درخت ‌گفت: شعر زیبایی است.

من این گفت‌وگو را هر سال می‌شنوم. هر سال از پشت پنجره به این گفتگوی ابدی گوش می‌دهم و احساس می‌کنم به هر برگی که سرافشان به خاک می‌افتد شعری بدهکارم.