چه کسی گفته است که آدم‌ها یکباره می‌میرند؟ آدم‌ها اندک اندک می‌میرند. مرگ هر عزیز، جانکاه و ساینده است. یعنی از جانت کم می‌کند و می‌کاهد. تو را می‌ساید. مرگ دیگریِ دوست، کاهش جان آدم زنده است. آن مرگ پایانیِ یکباره، ما را از این مردن‌های تدریجی آزاد می‌کند. ما را؟ مایی که دیگر نیستیم انگار.