زندگی حوصله می‌خواهد. پنجره می‌خواهد. رنگ آبی می‌خواهد. نشستن کنار قاب آبی پنجره می‌خواهد. و بی‌تشویش وقت، نگریستن به وسعت‌های سرگردان بین صراحت و ابهام می‌خواهد. زیسته‌ها را بارها و بارها ورانداز کردن می‌خواهد. تیله‌های تجربه را بین دو انگشت چرخاندن می‌خواهد. برای نگاه کردن به زوایای پیدا و ناپدید زندگی، یک زندگی دیگر لازم است. دو زندگی لازم است. یکی برای زیستن و دیگری برای نگریستن. از پنجره‌ای با قاب آبی به افق‌های رنگین‌کمان و خاطره.